Ik ga focking stage lopen in het Academisch Ziekenhuis Maastricht!!! WHAAA
Op de afdeling activiteitentherapie, Yeah!
TRALALALAAL

Ik ga focking stage lopen in het Academisch Ziekenhuis Maastricht!!! WHAAA
Op de afdeling activiteitentherapie, Yeah!
TRALALALAAL
Zoals een aantal mensen waarschijnlijk weten doe ik wel wat dingetjes voor de site van één van de groepen van de musical Annie. Zo ben ik begonnen met een wallpaper, wat tekeningen en help ik nu de 2 webmasters met een nieuwe flash lay-out. Gisteren hebben we aan deze layout een begin gemaakt door een hele korte introanimatie voor de site te plaatsen in flash. Ik heb gisteren de halve middag getekend aan het decor van het weeshuis in de musical, en aan het laten exploderen etc, Rob heeft vervolges dingetjes nog aangepast en zo zijn we met z’n 2en tot dit eindresultaat gekomen. Ik ben er toch wel trots op, hoe kort het ook duurt en hoe simpel het lijkt. Het was even werk, de reacties zijn ontzettend positief en het is slechts het begin .
Om het resultaat te kijken kunnen julile hier rechts bij de links klikken op de link van de Alberts Angels.
Een paar weken geleden heb ik voor Diana die met een hernia op bed heeft gelegen een aantal weken een verrassing geregeld. Een poster met daarop voor haar een persoonlijke tekst van Tijl.
Vorige week is hij aangekomen bij haar en hij heeft nu een plaatsje in dr kamer . Ik ben blij dat ze er zo blij mee is:).
Het is maar eng, de gedachte alleen al dat je iemand plotseling zou verliezen die je dierbaar is, het kan iedereen gebeuren, ook mij, hier ben ik me vanmiddag alleen nog maar bewuster van geworden.
Diana liet me een artikel lezen van haar beste vriendin, ze staat in de Yes met haar verhaal van haar vader die 1,5 jaar geleden na een val van de trap plotseling overleden is. Het verhaal is zo mooi omschreven dat het je aan het denken zet, normaal ben ik zo nuchter in deze dingen. Vanmiddag echter kreeg ik echt even de kriebels. Ze vertelt over dat ze zich nu realiseert dat haar vader er altijd voor was. Toen ik dat las ging door me heen, stel je voor dat iemand die je iemand die je heel dierbaar is verliest en je later realiseert dat je zo blij zoveel aan die persoon gehad hebt maar dit nooit gezegd hebt. Dan vreet je jezelf toch? Ik zou gek worden van de gedachte dat ik nooit meer aan die persoon zou kunnen zeggen. Door dit voorval heb ik me dus gerealiseerd dat ik ervoor moet zorgen dat dat gebeurt.
Een uur nadat ik het verhaal las van de beste vriendin van Diana kwam mijn vader thuis uit het dorp, met het schokkende nieuws dat de vader van mijn beste vriendin op de middelbare school overleden is vannacht.
Plotseling.
Â
Zoals ik al zei, een foto zegt vaak meer dan tekst, van daar deze foto, die in 1 beeld vertel hoe ik me vandaag voel en wat ik gedaan heb:
Je zit in de trein en bus, je verveelt je wat en luistert 3fm, je hoort dat Stevie-Ann de singlestrijd aangaat met een andere single, ze heeft hem al een aantal dagen gewonnen maar volgens de dj is de nieuwe een hele flinke tegenstander. Ik besluit te smsen:
Stevie Ann natuurlijk!
Ik ben zelfs mijn naam vergeten in het smsje te zetten, ik dacht, ochja wat maakt het uit, het gaat om de stem…toch? Het was half 9, ik was inmiddels bijna thuis, om 9 uur zou de single met de meeste stemmen gedraaid worden. Eenmaal thuis, even wat praten en dan gaat de telefoon… je denkt…nee toch?? het zal toch niet? het is privé nummer, ok dat zal pap wel zijn, maar waarom?
Ik neem op: “ja?”
Ik hoor aan de andere kant: “Hallo met 3fm hier, je had op stevie ann gestemd en we wilden vragen of je misschien even aan de lijn wil blijven, dat we je zo in de uitzending hebben.”
Ik fluister ondertussen naar Heleen en etienne dat het 3fm is, zij lachen natuurlijk.
Ik stem maar in met het verzoekje en dan krijg je dit:
http://www.patroesj.nl/daily/ikop3fm.mp3
Jemig, en dit alles terwijl ik een hekel heb aan bellen! AAAH Maar goed, ik ben er nog redelijk vanaf gekomen
Ok, hij is al wat ouder maar goed, het lijkt me duidelijk het is ongelooflijk dat mijn moeder met mij over straat durfde…ik lijk wel een duivel!
Â
Dit word hem dan, mijn allereerste post op mijn nieuwe weblog! Mijn helemaal eigen standalone weblog waar ik toch wel erg trots op ben ik ben nog heel hard bezig hem helemaal in te stellen zoals ik hem wil maar ik vind het toch wel al tijd voor dit bericht!
Op deze plek op het web ga ik vanalles posten dat mij maar bezighoudt, onderverdeeld in een paar catagoriën ik hoop dat er mensen zijn die hier af en toe eens kijken, zoniet, dan post ik toch, want ik kan hier heerlijk mijn ei kwijt.